Przy tworzeniu konstrukcji przemysłowych należy zwrócić szczególną uwagę na ich jakość i wytrzymałość. W celu wykrycia wszelkiego rodzaju wad i uszkodzeń wykonuje się badania o charakterze nieniszczącym. Do najbardziej popularnych zaliczyć należy metodę wizualną bezpośrednią lub zdalną.
Badania wizualne znane również jako VT (visual testing), zaczęto powszechnie wykorzystywać pod koniec XVIII wieku. Było to związane z dynamicznym rozwojem techniki oraz przemysłu. Początkowo wykonywane były wyłącznie w sposób bezpośredni, polegający na analizowaniu wybranej powierzchni nieuzbrojonym okiem lub poprzez szkło powiększające. Obecnie coraz powszechniej stosowana jest również metoda pośrednia, nazywana zdalną, wykorzystująca endoskopy, peryskopy, czy też wideoskopy.
Badania VT przeprowadzane są w celu wykrycia niedoskonałości badanego obiektu. Zastosowanie tej metody pozwala dostrzec występujące pęknięcia, odkształcenia, a także korozję i uszkodzenia związane z oddziaływaniem czynników zewnętrznych. Tego rodzaju badania są najczęściej wykorzystywane w budownictwie, transporcie, a także przemyśle stoczniowym. Wczesne wykrycie uszkodzeń związanych z eksploatacją różnego rodzaju konstrukcji pozwala na szybkie przeprowadzenie prac naprawczych i uniknięcie dużych i kosztownych awarii. Badanie VT ma charakter powierzchniowy. Jego skuteczność uzależniona jest w duże mierze od wiedzy oraz doświadczenia osoby przeprowadzającej czynności pomiarowe.