Konstrukcje metalowe wykorzystuje się m.in. do budowy mostów, dachów, hal magazynowych, czy też różnego rodzaju zbiorników. Ich popularność wynika głównie z dużej trwałości. Niestety charakterystyczną cechą metalu jest to, że pod wpływem długotrwałego działania niekorzystnych czynników, jego trwałość może ulec znacznemu skróceniu. Aby tego uniknąć, konieczne jest regularne sprawdzanie konstrukcji metalowych pod kątem pęknięć, zarysowań lub innych nieprawidłowości.
Podstawową metodą badania jest metoda wizualna. Jest to badanie wzrokowe przeprowadzane przez wykwalifikowanych pracowników. Za jego pomocą wykrywa się widoczne nieciągłości na powierzchni konstrukcji. Do szczegółowego badania stanu poszczególnych elementów konstrukcyjnych wykorzystuje się inne, bardziej szczegółowe metody. Jedną z nich jest spektrometria. Za pomocą spektrometru podczerwieni sprawdzić można zawartość metalu w danym materiale, porównywać je z normami i na tej podstawie wykrywać nieprawidłowości.
Wśród innych stosowanych metod sprawdzania konstrukcji metalowych są te z wykorzystaniem ultradźwięków. Badania ultradźwiękowe należą do grupy badań nieniszczących i pozwalają na wykrycie pęknięć oraz rozwarstwień materiału. W przeciwieństwie do badań radiograficznych, zastosowanie ultradźwięków jest całkowicie bezpieczne dla osób przeprowadzających kontrolę. Prawidłowa obsługa urządzenia generującego ultradźwięki wymaga jednak wiedzy oraz doświadczenia.
Wśród innych metod badania stanu konstrukcji metalowych na uwagę zasługują badania magnetyczno-proszkowe. Polegają na wzbudzeniu pola magnetycznego w badanym materiale. W miejscach, w których występują pęknięcia lub inne wady pojawia się rozproszenie proszku magnetycznego wykorzystywanego podczas badania.
